تفاهم و اصول ان

تنها زمانی می توانید فرد مناسبی را برای زندگی خود پیدا کنید که خودتان فرد مناسبی شده باشید. حتی اگر فرد مناسبی نباشید، ارتباط شما ناچار به شکست منجر خواهد شد. افراد زیادی هستند که در جستجوی فرد مناسبی هستند، پیش از آن که تلاش کنند تا خود، فرد مناسبی شوند.



پروفسور اولسون، استاد دانشگاه مینه سوتا (در امریکا)، ملاک ها و معیارهای زیر را برای ازدواج موفق پیشنهاد می کند. اگر به فکر ازدواج هستید یا در آینده، قصد ازدواج دارید، این ملاک ها در انتخاب همسر ، به شما کمک خواهند کرد:
1. قبل از ازدواج، هر دو نفر باید مستقل و پخته باشند: هر چه دو نفری که می خواهند با هم ازدواج کنند پخته تر و مستقل تر باشند، ایجاد ارتباط صمیمانه، راحت تر و ساده تر خواهد بود. استقلال و پختگی اغلب در طول زمان و گذر عمر، همراه با افزایش سن به دست می آید. بهترین عامل پیش بینی کننده ی ازدواج موفق بر اساس تحقیقات، سن افراد در هنگام ازدواج است. هر چه سن آنها پایین تر باشد، احتمال طلاق افزایش می یابد. به نظر می رسد که علت امر، این باشد که افراد مسن تر، ثبات بیشتری دارند و دقیق تر می دانند که از ازدواج چه می خواهند.
2. هر دو نفر به همان اندازه که دیگری را دوست دارند، خودشان را هم دوست داشته باشند : در روابط صمیمانه، داشتن عزت نفس، بسیار مهم است. به واقع؛ اگر شما به خودتان عشق نورزید، سخت است که به دیگری عشق بورزید. پیش از این که بتوانید عشق بورزید و دریافت کننده ی عشق باشید، نیاز به احساس امنیت و عزت نفس دارید.
3. هر دو نفر بتوانند همان گونه که از با هم بودن لذت می برند، از تنها بودن نیز لذت ببرند: تعادل بین « با هم بودن » و « با هم نبودن » یا تعادل بین « همراهی » و « دوری » در یک ارتباط صمیمانه نقش مهمی دارد. یک ارتباط صمیمانه به هر دوی آنها نیاز دارد. برای ایجاد این تعادل، همسران باید بتوانند از فعالیت های جداگانه، در اوقاتی که با هم نیستند، لذت ببرند . زیاد با هم بودن، می تواند به رفتارهای مخرب و منفی مثل کنترل همسر و قدرناشناسی منجر شود.
4. هر دو نفر در شغل و حرفه ی خود، ثبات داشته باشند: شغل یا حرفه ی باثبات و رضایت آور، در عین حال که می تواند امنیت مالی به همراه داشته باشد، ایجاد امنیت هیجانی می کند. زمانی که شغل و حرفه ی فرد، به خوبی پیش می رود ، او می تواند زمان بیشتر و انرژی بالاتری را صرف ارتباط خود با دیگری کند. از طرف دیگر، هر چه دل مشغولی و استرس فرد نسبت به کار و فعالیت بیشتر باشد، انرژی کمتری برای ارتباط خواهد داشت.
5. هر دو نفر، از خود ، آگاه باشند و خود را بشناسند: یک ارتباط صمیمانه، نیاز به گشادگی، درستکاری و صداقت بین دو نفر دارد. هر فردی باید بتواند توانمندی های خود را ارزیابی کند و ضعف های خود را به طور واقع بینانه بشناسد و مشکلات را تقصیر دیگران نیندازند. در ضمن، لازم است که هر طرف بدانند که از دیگری چه می خواهد انتظاراتش از او چیست و نیز این که در این ارتباط، چه می تواند به دیگری ارائه کند و چه انتظاری را می تواند برآورده سازد. آشنایی می تواند در این راه، به افرادی که خواهان ازدواج با هم هستند، کمک زیادی بکند.
6. هر دو نفر بتوانند نظرات و خواسته های خود را قاطعانه بیان کنند: یکی از کلیدهای رشد صمیمیت، جسارت است. جسارت به این معنا که آنچه را می خواهید، به طور شفاف، مستقیم و به شیوه ی درست بیان کنید. افرادی که جسارت - به معنای بیان شده - ندارند، اغلب در روابط خود، منفعل یا پرخاشگر هستند، یا این که تلاش می کنند دیگران را فریب دهند در برقراری ارتباط، نقش بازی کنند. هر چه که همسران ، خواسته های خود را شفاف تر بیان کنند؛ احتمال این که به خواسته های خود برسند بیشتر است. جسارت را نباید با خشونت اشتباه گرفت. خشونت، تلاش برای سلطه بر دیگری است و جسارت، بیان ساده ی نیاز و میل فرد، با شفافیت و صراحت همراه با رعایت ادب و حقوق دیگران است.
7. هر دو نفر سعی کنند که خودخواه نباشند وخواسته های دیگری را برآورده کنند: وقتی که ما به نیازهای دیگران توجه می کنیم، آنها نیز به نیازهای ما توجه می کنند. این، یک قانون است و قانون « جلب توجه روشن بینانه » نام دارد. اصل بر این است که خودخواهی کمتر، بهترین صلاح فرد است؛ چرا که به روابط همکارانه و صمیمانه کمک می کند و برای همه سودمند است. مراقبت، بدون انحصار طلبی و توجه بدون حسادت، همسر را تشویق می کند تا به ظرفیت های بالقوه ی خود بپردازد و توانمندی های نهفته ی درونی خود را بشناسد و این یعنی سود بردن هر دو نفر.